"Marionetka" Sylwii Bies to mroczny thriller psychologiczny.
Jest rok 2016. Właśnie znaleziono młodą kobietę martwą. To Julia, matka kilkuletniego chłopca. Nie wiadomo co stało się z jej synkiem. Wszystko wskazuje na to, że zamordował ją jej mąż. Dokonał makabrycznej zbrodni i najprawdopodobniej uprowadził ich kilkuletniego synka.
Tak zaczyna się ta intrygująca historia.
Akcja toczy się naprzemiennie w dwóch przestrzeniach czasowych. Obecnie i w przeszłości.
Fabuła jest pełna tajemnic i niedomówień. Dramatyczna, emocjonalna i wielokrotnie zaskakująca.
Ogromne brawa dla Mikołaja Krawczyka za aktorską interpretację tekstu.
Rewelacyjny audiobook. GORĄCO POLECAM!

"Marionetka" Sylwii Bies to mroczny thriller psychologiczny.
Jest rok 2016. Właśnie znaleziono młodą kobietę martwą. To Julia, matka kilkuletniego chłopca. Nie wiadomo co stało się z jej synkiem. Wszystko wskazuje na to, że zamordował ją jej mąż. Dokonał makabrycznej zbrodni i najprawdopodobniej uprowadził ich kilkuletniego synka.
Tak zaczyna się ta intrygująca...

„Świat jest teatrem, aktorami ludzie,
którzy kolejno wchodzą i znikają”

Świat jest wielką sceną, na której wciąż trwa przedstawienie.

Nawet teraz.
Właśnie w tej chwili…

Słyszysz…?

Zewsząd dochodzi tembr rozentuzjazmowanej widowni.
Słychać szelest słów.
Widać wyczekujące spojrzenia kierowane w stronę estrady.

Jeszcze pustej.

Wtem słychać dzwonek.
Gasną światła.
Cichną rozmowy.
Kurtyna w górę!
Pora rozpocząć show!
Skrupulatnie przygotowany
„festiwal fałszu” i zakłamania!

Pojawiają się aktorzy.
Są onieśmieleni.

W ich oczach czai się strach.
Nie chcą się bać.

W ich ciele widać lęk.
Nie chcą już drżeć.

W ich umysł wkrada się obawa.
Nie teraz…
Gdy pora rozpocząć przemarsz złamanych dusz.

Trudno im zaakceptować obecność widzów, świadków ich „drogi krzyżowej”.
A jednak grają.

Grają swoje role dokładnie wyreżyserowane przez innych.
Grają z całych sił, gnani nadzieją na lepsze jutro.
„Są jak kukiełki, rzucane we wszystkie strony, pozbawione jakiejkolwiek sprawczości”.

Czują szarpanie, ciągłe szturchanie. Ktoś wciąż pociąga za sznurki.
A oni poddają się ich woli, raz za razem wykonują, „co im każe sprężyna”.
To męczy.
To boli.
„Marionetki!... Wszystko marionetki!...”

To wszystko kształtuje pęknięcia,
a potem szczeliny, przez które zagląda śmierć.

Ale jeszcze nie teraz!

„Jak w upiornym kalejdoskopie obrazy zmieniają się i przenikają wzajemnie. Rysy i krawędzie zacierają się”.

AKT PIERWSZY.
Scena pierwsza.
Julia i Agnieszka.
Półsierota versus „kochana” przez rodziców córeczka.
Wynik zdawałoby się oczywisty.
Nokaut!
A może nie?
Obydwie zagubione, zepchnięte na margines świata, łaknące zrozumienia i prawdy.
Mocno i zachłannie.

Same i samotne.
Zawierają pakt, który pomaga im
radzić sobie z tym całym emocjonalnym bałaganem, który
kształtuje w nich siłę i wolę przetrwania.

„Wdech, wydech. Wdech, wydech
i dalej!”

Przed nimi wyjątkowo złe scenariusze, które w żaden sposób nie pomagają zawalczyć o własną tożsamość.
Kolejne trudne sceny do odegrania.
To brnięcie przez pole minowe niezrozumienia, to ciągła ucieczka przed życiem zbudowanym na kłamstwie.
Są, jak ptaki, którym podcięto skrzydła nim zdołały nauczyć się latać.
Ptaki uwięzione we własnych
domach-klatkach, wypełnionych bolesnymi razami i sztywnymi, drewnianymi dziadkami.
*
Bezwładność.
Tym staje się ich życie.
*
Wciąż pod powierzchnią.
Z jednym tylko haustem powietrza…
Tak potrzebnego, by przetrwać, by nie czuć bolesnego mrowienia,
by nie doświadczać dreszczy wprawiających ciało w nieprzyjemny dygot smutku, by mocy nabrały słowa: „Chciałabym, żeby moja mama umarła”.
Tak naprawdę, to wszystko to „tylko lukier, który pokrywa śmierdzące, zgniłe wnętrze”.
*
AKT DRUGI należy do rodziców.
Do dorosłych opiekunów swych dzieci.
Ich kunszt aktorski naprawdę zadziwia. Chowają prawdziwe oblicza za maskami, za którymi kryje się manipulacja i sadyzm.
Prowadząc psychologiczną grę i wyjątkowo paskudne testy lojalności, zastawiają pułapki na dzieci, z których nie mają szans się uwolnić.
Roztaczają gigantyczną wprost aurę pozorów, która wsysa ich w odległe czeluści innej rzeczywistości, tworząc niedościgniony wzór kamuflażu, swoiste alter ego w którym kryją się zamknięte obawy i „zamiłowania do okrucieństwa i przemocy”
Ogromne pole minowe zbudowane na kłamstwie.
*
AKT TRZECI jest wyjątkowy, bo to świat widziany oczyma Alana, czteroletniego chłopca.
Ten świat jest jedyny w swoim rodzaju.
Do bólu szczery.
Przejrzysty i prawdziwy.
Bo z takim światem czytelnik konfrontuje się niezwykle rzadko.
Dziecko uczące się życia po „mamowemu” i „tatowemu”.
Dziecko dostrzegające więcej niż wydaje się nam dorosłym
W jego oczach, jak w obiektywie, widać wzloty i upadki dorosłych oraz czuć gorzki posmak codzienności.
To powietrze wypełnione dziecięcą intonacją wypełnia „śmiertelna cisza, nieprzenikniona jak tajemnica umierania”.
*
Demony czuwają.
To nie ta chwila. Nie ten czas.
Rezerwacja na życie bez strachu odwołana.

Pojawia się Patrick.
Oprawca czy ofiara?
Kolejna marionetka, dokładnie wyreżyserowana.
Każda jej linka jest przymocowana do innej, oddzielnej części ciała.
Następna lalka w zaplanowanym danse macabre!
Kroki w tym makabrycznym tańcu plączą się i coraz silniej zaciskają obręcze.
Kleszcze wspomnień wprawiają w szaleńczy pęd powietrze.
Kara.
Kara za grzechy?
Niechciana pokuta?
Czy można było zapobiec tragedii…?
Jedno jest pewne:
„Istnieją marionetki, które same pociągają
za swoje sznurki.”
*
I cisza…
A w niej dźwięczące donośnym tembrem wyrzuty sumienia!
Jak je zagłuszyć…?
Nie można, bo sterczą na plecach jak garby, których nie można zrzucić, bo stały się elementarną cząstką jestestwa.
*
To koniec przedstawienia.
Ale publiczność nie reaguje.
Jest oniemiała.
Na sali zalega nieznośna cisza.
I gdy po chwili dociera prawda, widownia ożywa!
Słychać aplauz i brawa…
*******************************
Jeśli zdecydujecie się na lekturę „Marionetki”, będzie to niezapomniana lekcja w teatrze ludzkich dążeń i poruszający akt, w którym „emocje i napięcia pomiędzy bohaterami odgrywają większą rolę niż kryminalna zagadka”.
*
Doświadczycie wielkiej sztuki kłamstwa, półprawd i tajemnic.
*
Ujrzycie osobliwy przemarsz marionetek „tańczących na sznurkach” dziedziczonych z pokolenia na pokolenie i żałosny korowód oczekiwań i płonnych nadziei.
Staniecie się świadkami retrospekcji błędów i złych decyzji, monodramu dorosłości zamkniętego w zbyt młodym ciele.
I wreszcie weźmiecie udział w wernisażu iluzji, która wprawia w zadziwienie, gdy prawda staje się złudzeniem.
*
Strawa dla ducha
Pożywka dla umysłu!
Wyśmienita odsłona Sylwii!
*
DROGA AUTORKO!
Dziękuję, że mogłam stać przy Tobie w drodze do premiery „Marionetki”!
To dla mnie ogromny zaszczyt, bo Twoje książki są dla mnie wielką inspiracją i głośnym szeptem, który zawsze budzi we mnie refleksje.
*
Ps.
Narracja pierwszoosobowa, w której wypowiadają się kolejni bohaterowie sprawia, że świat widziany ich oczami nabiera wielu odcieni i pokazuje ich punkt widzenia.
Dwie perspektywy czasowe 2016/2009 są jak esencja, która stopniowo nabiera aromatu pozwalając delektować się smakiem…
Nie od razu.
Stopniowo.
Za chwilę…
*
Ogromnie polecam!

„Świat jest teatrem, aktorami ludzie,
którzy kolejno wchodzą i znikają”

Świat jest wielką sceną, na której wciąż trwa przedstawienie.

Nawet teraz.
Właśnie w tej chwili…

Słyszysz…?

Zewsząd dochodzi tembr rozentuzjazmowanej widowni.
Słychać szelest słów.
Widać wyczekujące spojrzenia kierowane w stronę estrady.

Jeszcze pustej.

Wtem słychać dzwonek.
Gasną światła.
Cichną...

PREMIERA
17.05.2024
⠀
"Nagle do­cie­ra do mnie, że cie­nie rzu­ca­ne przez te­raź­niej­szość są o wiele bar­dziej nie­bez­piecz­ne od de­mo­nów prze­szło­ści."
⠀⠀
Dzień dobry!
Właśnie sobie uświadomiłam, że maj stoi poz znakiem bardziej widocznych premier książkowych. Wyjątkowo przeczytałam kilka przedpremierowo, a "Marionetka" jest jedną z nich. Nie pokazuje palcem, bo tak podobno nie jest ładnie, ale przeczytałam ją dzięki Patrycji @recenzje_wiewiooory #patronatwiewióry i była to dobra decyzja.
⠀
Jeśli mnie pamięć nie myli, a książkowo myli rzadko, to jest to moje pierwsze spotkanie z Autorką i już wiem, że nie ostatnie. Możecie mi napisać, którą książkę polecacie :)
⠀
Z racji tego, że nie znałam twórczości Autorki, nie wiedziałam, czego mogę się spodziewać. Wiedziałam, że będzie to lektura z tych raczej nieodkładalnych, dlatego towarzyszyła mi na promie, podczas podróży do Polski. Dzięki niej było o wiele lepiej.
⠀
Historia, można rzec, jakich wiele w prawdziwym życiu. Historia o sile manipulacji.
Zaskakująca! Bez wątpliwości. Kiedy myślałam, że już dużo wiem, okazało się, że nic nie wiem.
Mocno klimatyczna. Taka, którą się długo pamięta i myśli nawet po przeczytaniu ostatniej strony i odłożeniu.
⠀
18 stycznia 2016 roku to dzień, który Grzegorz zapamięta na zawsze. Właśnie tego dnia odnalazł na podłodze swoją córkę martwą. Potem zauważył brak wnuka. Potem już nic nie będzie jak dawniej. Zaczyna się wyścig z czasem w poszukiwaniu Alana, a my cofamy się do 2009 roku i powoli poznajemy losy Julii. Jesteśmy z nią, gdy upada i się podnosi. Kiedy poznaje swoją przyjaciółkę i kiedy odkrywa tajemnice, które miały być już zawsze zakopane głęboko pod ziemią.
Wyrabiamy sobie opinię, budujemy swój domek z kart. Ciekawa jestem, czy Wasz też runie, jak mój, po odkryciu prawdy.
⠀
Dajcie znać, czy macie "Marionetkę" w planach. A jeśli jesteście już po lekturze, podzielcie się swoją opinią.

PREMIERA
17.05.2024
⠀
"Nagle do­cie­ra do mnie, że cie­nie rzu­ca­ne przez te­raź­niej­szość są o wiele bar­dziej nie­bez­piecz­ne od de­mo­nów prze­szło­ści."
⠀⠀
Dzień dobry!
Właśnie sobie uświadomiłam, że maj stoi poz znakiem bardziej widocznych premier książkowych. Wyjątkowo przeczytałam kilka przedpremierowo, a "Marionetka" jest jedną z nich. Nie pokazuje palcem, bo...

"Nie ist­nie­je nic waż­niej­sze­go niż ro­dzi­na. Dla niej warto być go­to­wym na każde po­świę­ce­nie".

Odkrycie zwłok młodej kobiety i zaginięcie jej dziecka stanowią preludium tej opowieści. Oddając głos różnym bohaterom Autorka wprowadza nas do świata, który stworzyła. Poznajemy historie Julii, Agnieszki i Grzegorza.

Temat przewodni to rodzina. Jedni mają pełną, inni nie.
W teorii pierwsza opcja jest wyznacznikiem szczęścia.
W praktyce jednak bywa różnie. To właśnie Sylwia Bies scharakteryzowała w swojej najnowszej książce.

Zgłębianie fabuły odsłania obraz żyć zbudowanych na kłamstwie. Obserwujemy pogoń za niedoścignionym ideałem oraz ucieczkę przed (pozornym) autorytetem. Widzimy jak jedna osoba łaknie zainteresowania, a inna chce uciec spod czujnego oka. Stajemy się świadkami przemocy, manipulacji, gry pozorów. Patrzymy jak zniekształcanie rzeczywistości kłamstwami nie prowadzi do niczego dobrego. Jak lojalność wobec rodziny ściera się z chęcią wyznania prawdy i zrzucenia ciężaru. Wybory niosą konsekwencje. Złe często tragiczne. W tym wypadku zapamiętanie się w gniewie spowoduje, że sprawy przybiorą dramatyczny obrót, a siła złości pochłonie niewinne ofiary.

Każdy widzi to, co chce zobaczyć. Bies unaoczniła to dobitnie. Głęboki rys psychologiczny postaci pomógł mi gruntownie poznać marionetki tego dramatu. Wejrzenie w ich myśli i uczucia dało mi szeroki kontekst. Nagle coś, co wydawało się oczywiste z perspektywy jednego bohatera, zmieniało mój ogląd po poznaniu punktu widzenia kolejnego. To spowodowało, że myśli kłębiły się w mojej głowie i nie ustały nawet po zamknięciu książki.

"Marionetka" to mroczny thriller psychologiczny o zawiłościach relacji międzyludzkich i psychiki człowieka. Autorka pierwszorzędnie zagrała na moich emocjach. Przepełniała mnie głównie złość i współczucie, ale nie zabrakło też wzruszeń i odrobiny uśmiechu. To znakomicie przemyślana i dopracowana historia, która sprawia, że, choć premiera "Marionetki" jest dziś, ja już czekam na kolejną dawkę emocji spod pióra Sylwii.

"Nie ist­nie­je nic waż­niej­sze­go niż ro­dzi­na. Dla niej warto być go­to­wym na każde po­świę­ce­nie".

Odkrycie zwłok młodej kobiety i zaginięcie jej dziecka stanowią preludium tej opowieści. Oddając głos różnym bohaterom Autorka wprowadza nas do świata, który stworzyła. Poznajemy historie Julii, Agnieszki i Grzegorza.

Temat przewodni to rodzina. Jedni mają pełną, inni...

"Marionetka" Sylwia Bies

Nie jestem zbytnią znawczynią twórczości autorki, ale za każdym razem gdy sięgam po jej książkę od razu przenoszę się w mroczny i zawiły świat, w którym nic nie jest takie, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Kolejny raz zostałam wciągnięta w nieprzewidywalną historię i już od pierwszych stron trwałam w nieustannym napięciu aż do samego końca.

Historia zaczęła się całkiem "normalnie" jak na thriller. Makabryczne odkrycie zwłok młodej kobiety i zaginięcie jej synka rozpoczęły całą serię zdarzeń, a wstępny trop i podejrzenia same się narzucały, no... może były zbyt oczywiste, żeby były prawdziwe. Autorka przyzwyczaiła mnie bowiem do tego, że w nieoczekiwanym momencie mnie zaskakuje, prowadzi krętymi ścieżkami, a potem i tak wywraca wszystko do góry nogami.

Myślę, że siłą tej książki jest rys psychologiczny postaci. A są to postacie wielowymiarowe, pełne sprzeczności, i tak naprawdę niełatwo je zaszufladkować i ocenić kto jest dobry a kto zły. Bardzo precyzyjnie ukazane zostały tu wewnętrzne demony bohaterów, ich lęki i pragnienia.

Podobało mi się jak wątki z przeszłości i teraźniejszości mistrzowsko się przeplatały, ukazywały nie tylko dramatyczne wydarzenia tu i teraz, ale też mroczne tajemnice sprzed lat. Ważnym elementem był tu sekret jaki połączył dwie przyjaciółki z dzieciństwa - Julię i Agnieszkę. Ich relacja, pełna napięcia i niewypowiedzianych prawd, to fundament całej opowieści.

Wczułam się bardzo w tą duszną, klaustrofobiczną atmosferę. Byłam jakby w pułapce, z której nie ma wyjścia, a każdy krok bohaterów prowadził mnie coraz głębiej w mroczny labirynt ich życia. Ta granica między ofiarą a oprawcą była cieniutka, a prawda przerażająca.

To był naprawdę świetny thriller psychologiczny, ale też głęboka refleksja nad ludzką naturą, nad tym, jak przeszłość kształtuje nasze życie i jak trudno się od niej uwolnić.
Polecam.

"Marionetka" Sylwia Bies

Nie jestem zbytnią znawczynią twórczości autorki, ale za każdym razem gdy sięgam po jej książkę od razu przenoszę się w mroczny i zawiły świat, w którym nic nie jest takie, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Kolejny raz zostałam wciągnięta w nieprzewidywalną historię i już od pierwszych stron trwałam w nieustannym napięciu aż do samego...

▪️Rok 2016. Młoda kobieta - Julia, zostaje zamordowana we własnym domu. Jej ukochany synek Alan znika. Podejrzenie pada na męża. Zaczyna się wyścig z czasem…
▪️Rok 2009. Rozkwit przyjaźni Julii i Agnieszki. Poszukiwanie prawdy, wspólne tajemnice, zwierzenia, bolesne przejścia.
**
„Marionetka” to opowieść niezwykła. Śmierć Julii, od której zaczyna się historia, to tak naprawdę finał niesamowicie wykreowanego splotu wydarzeń, do którego autorka powoli nas prowadzi, odkrywając kolejne tajemnice bohaterów książki. Jak przystało na porządny thriller psychologiczny, mamy tutaj pod dostatkiem emocji, dramatu i sytuacji, które potrafią wstrząsnąć czytelnikiem. Fabuła kilkukrotnie zaskakuje, co sprawia, że niczego nie można być w „Marionetce” pewnym.
Ogromne brawa również dla lektora, który świetną dykcją i umiejętnością modulacji głosu, sprawił, że odsłuch książki był dla mnie czystą przyjemnością.
„Marionetka” pokazuje jak przeszłość wpływa na człowieka, jak zakopane głęboko tajemnice, potrafią zagrozić spokojnemu życiu, oraz do czego skłonni są ludzie, mający obrany cel. Polecam, ot co ☺️

▪️Rok 2016. Młoda kobieta - Julia, zostaje zamordowana we własnym domu. Jej ukochany synek Alan znika. Podejrzenie pada na męża. Zaczyna się wyścig z czasem…
▪️Rok 2009. Rozkwit przyjaźni Julii i Agnieszki. Poszukiwanie prawdy, wspólne tajemnice, zwierzenia, bolesne przejścia.
**
„Marionetka” to opowieść niezwykła. Śmierć Julii, od której zaczyna się historia, to tak...

Nawet nie wiecie jak bardzo żałuję, że dopiero teraz sięgnęłam po książkę autorki! Z drugiej strony mam dużo do nadrobienia i po tej lekturze jestem pewna, że poprzednie pozycje mnie nie zawiodą! „Marionetka” to kawał dobrej roboty i wspaniałego thrillera! Historia ma mroczny klimat i jest dosyć zawiła, trzeba się pilnować, żeby nie zgubić się w fabule i wątkach z przeszłości. Coś co początkowo wydaje się oczywiste później już wcale takie nie jest. Bohaterowie są ciekawie wykreowani a przede wszystkim tajemniczy - nie wiemy odrazu kto jest dobrym a kto złym. Akcja nie pędzi ale rozwija się pomału, żeby w nieoczekiwanym momencie zaskoczyć czytelnika. „Marionetka” to opowieść o tym jak jedno wydarzenie może zmienić całkowicie życie i wprawić wprawić w ruch maszynę, która doprowadzi do kolejnych nieodwracalnych sytuacji. Ktoś jest marionetką a ktoś pociąga za sznurki…
W mieszkaniu ojciec znajduje ciało zamordowanej córki. Wszytsko wskazuje na to, że mordercą jest jej były mąż, który już kiedyś był agresywny. Na domiar złego porwał również ich syna. Zrozpaczony dziadek wraz z policją zrobi wszystko aby ocalić ukochanego wnuka. Czy porywacz jest w stanie skrzywdzić własne dziecko? Co sprawiło, że znalazł się w takiej sytuacji? Istotną rolę odgrywa również szkolna przyjaźń między Julii oraz Agnieszki. Poznajemy historię ich trudnego dzieciństwa, które ma ogromny wpływ na ich teraźniejsze życie. Mroczny sekret, który ukrywały przez wiele lat nie może wyjść na światło dzienne. Jeśli stanie się inaczej ich przyszłość legnie w gruzach… 8/10⭐️

Nawet nie wiecie jak bardzo żałuję, że dopiero teraz sięgnęłam po książkę autorki! Z drugiej strony mam dużo do nadrobienia i po tej lekturze jestem pewna, że poprzednie pozycje mnie nie zawiodą! „Marionetka” to kawał dobrej roboty i wspaniałego thrillera! Historia ma mroczny klimat i jest dosyć zawiła, trzeba się pilnować, żeby nie zgubić się w fabule i wątkach z...

Znalezione zostają zwłoki młodej dziewczyny, a jej synek znika. Bliscy ofiary są przekonani, że były mąż ją zabił i porwał ich dziecko. Mamy więc poszukiwania chłopca i odpowiedzi na pytanie, dlaczego kobieta zostaje zabita. Czy to rzeczywiście były mąż zabił? Dużo tutaj jest powrotów do przeszłości, kiedy Julia była jeszcze nastolatką. Trochę tu powieści obyczajowej, ale dopiero pod koniec zrozumiemy dlaczego autorka opowiada wcześniejsze wydarzenia z życia młodej kobiety.
Jak zwykle Sylwia Bies daje nam ciekawą historię, gdzie nie wszystko jest takie, jakie wydaje nam się na początku 🙂

Znalezione zostają zwłoki młodej dziewczyny, a jej synek znika. Bliscy ofiary są przekonani, że były mąż ją zabił i porwał ich dziecko. Mamy więc poszukiwania chłopca i odpowiedzi na pytanie, dlaczego kobieta zostaje zabita. Czy to rzeczywiście były mąż zabił? Dużo tutaj jest powrotów do przeszłości, kiedy Julia była jeszcze nastolatką. Trochę tu powieści obyczajowej, ale...

"Marionetka"
Sylwia Bies

W mieszkaniu zostaje znaleziona martwa kobieta. Ojciec ofiary dramatycznie oprócz mordercy, poszukuje porwanego wnuka.
Wszystko wskazuje, że winnym zbrodni i porwania jest mąż denatki.
Jaka okaże się prawda?

W książce poznajemy losy Julii.
Jej przyjaźni z Agnieszką oraz związek z Patrickiem. Towarzyszymy jej również przy odkryciu prawdy o swojej rodzinie.
Wszystkie te zdarzenia z przeszłości mają duży wpływ na ukształtowanie dziewczyny.

"Marionetka" jest to powieść o manipulacji idealnej. Pełna mrocznych sekretów i ukrywaniu swojego prawdziwego ja.
Historia jest opowiadana z perspektywy równych osób, co daje nam nie raz mylne wrażenie odbioru rzeczywistości.
Co prawda w pewnym momencie można się było domyśleć jak zakończy się cała sprawa, jednakże to był udany czas z lekturą.
Dziękuję @malyksiaze11 za polecenie 🥰

Moja ocena : 8/10
#recenzja #book #booklover #bookstagrammer #bookstagram #bookstagrampl #czytambolubie #czytamkryminaly #czytamthrillery #thriller #kryminał #rybnik #rybnikczyta #pijackawe_czytam #parabookstagrama #atrament_mroku #myszaczyta

"Marionetka"
Sylwia Bies

W mieszkaniu zostaje znaleziona martwa kobieta. Ojciec ofiary dramatycznie oprócz mordercy, poszukuje porwanego wnuka.
Wszystko wskazuje, że winnym zbrodni i porwania jest mąż denatki.
Jaka okaże się prawda?

W książce poznajemy losy Julii.
Jej przyjaźni z Agnieszką oraz związek z Patrickiem. Towarzyszymy jej również przy odkryciu prawdy o swojej...

Po nudnym i nużącym moim zdaniem "Cyklu Kamienieckim" przypomniałem sobie dlaczego tak chętnie sięgałem po poprzednie książki autorki! Troche męczy zaburzona chronologia i początkowo ciężko się połapać w "czasach" ale później jest już "z gorki". Fajna historia!

Po nudnym i nużącym moim zdaniem "Cyklu Kamienieckim" przypomniałem sobie dlaczego tak chętnie sięgałem po poprzednie książki autorki! Troche męczy zaburzona chronologia i początkowo ciężko się połapać w "czasach" ale później jest już "z gorki". Fajna historia!